۴۴۲ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۲۰۷

عقل ما سلطان جان می‌خواندش
مجلس‌افروز جهان می‌خواندش

نسر طائر تا لب خندانش دید
طوطی شکرفشان می‌خواندش

تا ملاحت را به حسن آمیخته است
هر که این می‌بیند آن می‌خواندش

تا لبش را لب نخوانی زینهار
زانکه روح القدس جان می‌خواندش

تا خیال لعل او در چشم ماست
هرچه در کون است کان می‌خواندش

کوی او از اختران چشم من
هر که دیده است آسمان می‌خواندش

کمترین وصاف او خاقانی است
کاسمان صاحب‌قران می‌خواندش
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۰۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۰۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.