فریدون به خورشید بر برد سر
کمر تنگ بستش به کین پدر

برون رفت خرم به خرداد روز
به نیک اختر و فال گیتی فروز

سپاه انجمن شد به درگاه او
به ابر اندر آمد سرگاه او

به پیلان گردون کش و گاومیش
سپه را همی توشه بردند پیش

کیانوش و پرمایه بر دست شاه
چو کهتر برادر ورا نیک خواه

همی رفت منزل به منزل چو باد
سری پر ز کینه دلی پر ز داد

به اروند رود اندر آورد روی
چنان چون بود مرد دیهیم جوی

اگر پهلوانی ندانی زبان
بتازی تو اروند را دجله خوان

دگر منزل آن شاه آزادمرد
لب دجله و شهر بغداد کرد