۳۰۷ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۱۷۱

آن ذات که پروردهٔ اسرار بود
از مرگ نیندیشد و هشیار بود

تیمار همی خوری که در خاک شوم
در خاک یکی شود که در نار بود
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۷۰
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۷۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.