۳۶۰ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۴۰۶

تا معتکف راه خرابات نگردی
شایستهٔ ارباب کرامات نگردی

از بند علایق نشود نفس تو آزاد
تا بندهٔ رندان خرابات نگردی

در راه حقیقت نشوی قبلهٔ احرار
تا قدوهٔ اصحاب لباسات نگردی

تا خدمت رندان نگزینی به دل و جان
شایستهٔ سکان سماوات نگردی

تا در صف اول نشوی فاتحهٔ «قل»
اندر صف ثانی چو تحیات نگردی

شه پیل نبینی به مراد دل معشوق
تا در کف عشق شه او مات نگردی

تا نیست نگردی چو سنایی ز علایق
نزد فضلا عین مباهات نگردی

محکم نشود دست تو در دامن تحقیق
تا سوخته راه ملامات نگردی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۴۰۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۴۰۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.