۳۳۶ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۲۶۶

تا کی ز تو من عذاب بینم
گر صلح کنی صواب بینم

شبگیر ز خواب سست خیزم
آن شب که ترا به خواب بینم

یاد تو خورم به ساتکینی
جایی که شراب ناب بینم

امشب چه بود که حاضر آیی
تا من به شب آفتاب بینم

تا کی ز غم فراق رویت
جان و دل خود کباب بینم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۶۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۶۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.