۳۶۸ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۲۳۴

پسرا خیز تا صبوح کنیم
راح را همنشین روح کنیم

مفلسانیم یک زمان بگذار
از شرابی دو تا فتوح کنیم

باده نوشیم بی ریا از آنک
با ریا توبهٔ نصوح کنیم

حال با شعر فرخی آریم
رقص بر شعر بوالفتوح کنیم

ور بود زحمتی ز ناجنسی
به نیازی دعای نوح کنیم

ور سنایی هنوز خواهد خفت
پیش ازو ما همی صبوح کنیم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۳۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۳۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.