۳۳۹ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۲۳۰

دستی که به عهد دوست دادیم
از بند نفاق برگشادیم

زان زهد تکلفی برستیم
در دام تعلق اوفتادیم

از پیش سجاده بر گرفتیم
طاعات ز سر فرو نهادیم

وز دست ریا فرو نشستیم
در پیش هوا بایستادیم

تن را به عبادت آزمودیم
دل را به امید عشوه دادیم

اندوه به گرد ما نگردد
چون شاد به روی میر دادیم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۲۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۳۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.