دل دست به کافری بر آورد
وآیین قلندری بر آورد

قرائی و تایبی نمی‌خواست
رندی و مقامری بر آورد

دین و ره ایزدی رها کرد
کیش بت آزری بر آورد

در کنج نفاق سر فرو برد
سالوس و سیه گری بر آورد

از توبه و زهد توبه‌ها کرد
مؤمن شد و کافری بر آورد

تا دردی درد بی‌دلان خورد
صافی شد و دلبری بر آورد

عطار چو بحث حال خود کرد
تلبیس و مزوری بر آورد