۳۲۹ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۹۰

عشق تو ز اختیار بیرون است
وصل تو ز انتظار بیرون است

چون با تو نهم قرار وصلت
چون کار تو از قرار بیرون است

مرغی که دراوفتد به دامت
هر لحظه ز صد هزار بیرون است

جان‌های عزیز را درین درد
سرگشتگی از شمار بیرون است

زان برد غم تو روزگارم
کز گردش روزگار بیرون است

آنجا که حساب کار عشق است
از پردهٔ پرده‌دار بیرون است

بیکار مباد هیچ‌کس لیک
کار تو ز وسع کار بیرون است

هرچ آن تو نهی به حیله برهم
جمله ز حساب یار بیرون است

ای دل ره یار گیر کین راه
از زحمت تخت و دار بیرون است

در عالم عشق کار عطار
از شیوهٔ فخر و عار بیرون است
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۸۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۹۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.