۴۰۸ بار خوانده شده

گل خودرو

به طرف گلشنی، در نوبهاری
گلی خودرو، دمید از جو کناری

درخشنده، چو اندر درج گوهر
فروزنده، چو بر افلاک اختر

بدو گل گفت، کای شوخ سبکسار
به جوی و جر، گل خودروست بسیار

تو در هر جا که بنشینی، گیاهی
به هر راهی که رویی، خار راهی

در اینجا، نکته‌دانان بی شمارند
شما را در شمار ما نیارند

به سوی چون تویی، خوبان نبینند
وگر روزی ببینندت، نچینند

شود گر باغبان، آگاه ازین کار
کند کار تو را ایام، دشوار

شرار کیفرت، دامن بگیرد
وبال هستیت، گردن بگیرد

ز گلشن برکنندت، خواه ناخواه
کنندت پایمال، اندر گذرگاه

بدین بی رنگی و پستی و زشتی
چرا اندر ردیف ما نشستی

بگفتا نام هر کس در شماری است
مرا نیز اندرین ملک، اعتباری است

کس کاین نقش بر گل مینگارد
حساب خار و خس را نیز دارد

تو را گر باغبانی بود چالاک
مرا هم باغبانی کرد افلاک

تو را گر کرد استاد آبیاری
مرا هم آب داد ابر بهاری

شما را گر چه رونق بیشتر بود
سوی ما نیز، گردون را نظر بود

چه ترسانی ز آسیب شرارم
چه کردم تا بسوزد روزگارم

چه بودستیم جز خواب و خیالی
که گیرد گردن ما را وبالی

مرا در باغ، محکم ریشه‌ای نیست
ز داس و تیشه‌ام، اندیشه‌ای نیست

به گامی میتوان بنیاد ما کند
بهی میتوان از هم پراکند

جمال هر گلی، در جلوه و پوست
چه فرق، ار نو گلی پاکیزه، خودروست

چه دانستی که ما را رنگ و بو نیست
که میگوید گل خودرو، نکو نیست

دمیدم تا بدانیدم که هستم
فتادم تا نگویی خودپرستم

مپنداری که کار دهر، بازیست
مرا این اوفتادن، سرفرازیست

به هر مهدم که خواباندند خفتم
ز هر مرزی که گفتندم، شکفتم

نشستم، تا رخم شبنم بشوید
نسیم صبحگاهانم ببوید

درین بی رنگ و بویی، رنگ و بوهاست
درین دفتر، ز خلقت گفتگوهاست

سزد گر سرو و گل، بر ما بخندند
که ما افتاده‌ایم، ایشان بلندند

به یاد من، کسی تخمی نیفشاند
کشاورز سپهرم با تو بنشاند

مرا با گل، خیال همسری نیست
هوای نخوت و نام‌آوری نیست

اگر چه گلشن ما، دشت و صحراست
ز هر جا رسته‌ایم، آنجا مصفاست

ز من، زین بیش کس خوبی نخواهد
گل خودرو، ز قدر گل نکاهد

گرفتم جلوه و رنگی و تابی
ز بارانی و باد و آفتابی

گلی زیبا شدم در باغ ایام
چه میدانم، چه خواهم شد سرانجام
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:گل پنهان
گوهر بعدی:گل سرخ
نظرها و حاشیه ها
ناشناس
۱۴۰۲/۵/۱۰ ۱۱:۲۸

شعر بسیار عالی و با مفهوم بود خدایش بیامرزد پروین را بنده عاشق سروده های پروین هستم.....