۳۶۸ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۱۲۲

آن لطف که در شمایل اوست ببین
وآن خندهٔ همچو پسته در پوست ببین

نی‌نی تو به حسن روی او ره نبری
در چشم من آی و صورت دوست ببین
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۲۱
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.