و من كلام له عليه‌السلام في وجوب اتباع الحق عند قيام الحجة
ترجمه خطبه 170

كلّم به بعض العرب وَ قَدْ أَرْسَلَهُ قَوْمٌ مِنْ أَهْلِ اَلْبَصْرَةِ لَمَّا قَرُبَ عليه‌السلام مِنْهَا لِيَعْلَمَ لَهُمْ مِنْهُ حَقِيقَةَ حَالِهِ مَعَ أَصْحَابِ اَلْجَمَلِ لِتَزُولَ اَلشُّبْهَةُ مِنْ نُفُوسِهِمْ
(در آستانه جنگ بصره، در سال 36 هجرى، گروهى از اعراب، كليب جرمى را جهت آگاهى از حقيقت و دانستن علل مبارزه امام عليه السّلام با ناكثين به نمايندگى نزد حضرت على عليه السّلام فرستادند

فَبَيَّنَ لَهُ عليه‌السلام مِنْ أَمْرِهِ مَعَهُمْ مَا عَلِمَ بِهِ أَنَّهُ عَلَى اَلْحَقِّ
امام به گونه‌اى با آن شخص صحبت فرمود كه حقيقت را دريافت

ثُمَّ قَالَ لَهُ بَايِعْ فَقَالَ إِنِّي رَسُولُ قَوْمٍ وَ لاَ أُحْدِثُ حَدَثاً حَتَّى أَرْجِعَ إِلَيْهِمْ فَقَالَ عليه‌السلام
آنگاه به او فرمود: بيعت كن. وى گفت: من نمايندۀ گروهى هستم و قبل از مراجعه به آنان به هيچ كارى اقدام نمى‌كنم. امام فرمود)

أَ رَأَيْتَ لَوْ أَنَّ اَلَّذِينَ وَرَاءَكَ بَعَثُوكَ رَائِداً تَبْتَغِي لَهُمْ مَسَاقِطَ اَلْغَيْثِ فَرَجَعْتَ إِلَيْهِمْ وَ أَخْبَرْتَهُمْ عَنِ اَلْكَلَإِ وَ اَلْمَاءِ فَخَالَفُوا إِلَى اَلْمَعَاطِشِ وَ اَلْمَجَادِبِ مَا كُنْتَ صَانِعاً
اگر آنها تو را مى‌فرستادند كه محل ريزش باران را بيابى، سپس به سوى آنان باز مى‌گشتى و از گياه و سبزه و آب خبر مى‌دادى، اگر مخالفت مى‌كردند، و به سرزمين‌هاى خشك و بى آب روى مى‌آوردند تو چه مى‌كردى

قَالَ كُنْتُ تَارِكَهُمْ وَ مُخَالِفَهُمْ إِلَى اَلْكَلَإِ وَ اَلْمَاءِ
(گفت: آنها را رها مى‌كردم و به سوى آب و گياه مى‌رفتم

فَقَالَ عليه‌السلام فَامْدُدْ إِذاً يَدَكَ
امام فرمود) پس دستت را براى بيعت كردن بگشاى

فَقَالَ اَلرَّجُلُ فَوَاللَّهِ مَا اِسْتَطَعْتُ أَنْ أَمْتَنِعَ عِنْدَ قِيَامِ اَلْحُجَّةِ عَلَيَّ فَبَايَعْتُهُ عليه‌السلام
(مرد گفت: سوگند به خدا به هنگام روشن شدن حق، توانايى مخالفت نداشتم و با امام عليه السّلام بيعت كردم)

وَ اَلرَّجُلُ يُعْرَفُ بِكُلَيْبٍ اَلْجَرْمِيِّ