۳۳۰ بار خوانده شده
و من خطبة له عليه‌السلام يذكر فيها فضائل أهل البيت
ضرورت پيروى از امامان دوازده گانه
وَ نَاظِرُ قَلْبِ اَللَّبِيبِ بِهِ يُبْصِرُ أَمَدَهُ
عاقل با چشم دل سر انجام كار را مى‌نگرد
وَ يَعْرِفُ غَوْرَهُ وَ نَجْدَهُ
و پستى و بلندى آن را تشخيص مى‌دهد
دَاعٍ دَعَا وَ رَاعٍ رَعَى
دعوت كنندۀ حق، (پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم) دعوت خويش را به پايان رسانيد، و رهبر امّت به سرپرستى قيام كرد
فَاسْتَجِيبُوا لِلدَّاعِي وَ اِتَّبِعُوا اَلرَّاعِيَ
پس دعوت كنندۀ حق را پاسخ دهيد و از رهبرتان اطاعت كنيد
قَدْ خَاضُوا بِحَارَ اَلْفِتَنِ
گروهى در درياى فتنه‌ها فرو رفته
وَ أَخَذُوا بِالْبِدَعِ دُونَ اَلسُّنَنِ
بدعت را پذيرفته، و سنّت‌هاى پسنديده را ترك كردند
وَ أَرَزَ اَلْمُؤْمِنُونَ
مؤمنان كنارگيرى كرده
وَ نَطَقَ اَلضَّالُّونَ اَلْمُكَذِّبُونَ
و گمراهان و دروغگويان به سخن آمدند
نَحْنُ اَلشِّعَارُ وَ اَلْأَصْحَابُ وَ اَلْخَزَنَةُ وَ اَلْأَبْوَابُ
مردم! ما اهل بيت پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم چونان پيراهن تن او، و ياران راستين او، و خزانه‌داران علوم و معارف وحى، و درهاى ورود به آن معارف، مى‌باشيم
وَ لاَ تُؤْتَى اَلْبُيُوتُ إِلاَّ مِنْ أَبْوَابِهَا فَمَنْ أَتَاهَا مِنْ غَيْرِ أَبْوَابِهَا سُمِّيَ سَارِقاً
كه جز از در، هيچ كس به خانه‌ها وارد نخواهد شد، و هر كس از غير در وارد شود، دزد ناميده مى‌شود
منها فِيهِمْ كَرَائِمُ اَلْقُرْآنِ
مردم! در بارۀ اهل بيت پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم آيات كريمۀ قرآن نازل شد
وَ هُمْ كُنُوزُ اَلرَّحْمَنِ
آنان گنجينه‌هاى علوم خداوند رحمانند
إِنْ نَطَقُوا صَدَقُوا وَ إِنْ صَمَتُوا لَمْ يُسْبَقُوا
اگر سخن گويند، راست گويند، و اگر سكوت كنند بر آنان پيشى نجويند
فَلْيَصْدُقْ رَائِدٌ أَهْلَهُ وَ لْيُحْضِرْ عَقْلَهُ
پس بايد امام و راهنماى مردم به مردم راست بگويد، و راه خرد پيمايد
وَ لْيَكُنْ مِنْ أَبْنَاءِ اَلْآخِرَةِ
و از فرزندان آخرت باشد
فَإِنَّهُ مِنْهَا قَدِمَ وَ إِلَيْهَا يَنْقَلِبُ
كه از آنجا آمده و بدانجا خواهد رفت
فَالنَّاظِرُ بِالْقَلْبِ اَلْعَامِلُ بِالْبَصَرِ
پس آن كه با چشم دل بنگرد، و با ديدۀ درون كار كند
يَكُونُ مُبْتَدَأُ عَمَلِهِ أَنْ يَعْلَمَ أَ عَمَلُهُ عَلَيْهِ أَمْ لَهُ
آغاز كارش آن است كه بينديشد: آيا عمل او به سود او است يا زيان او
فَإِنْ كَانَ لَهُ مَضَى فِيهِ وَ إِنْ كَانَ عَلَيْهِ وَقَفَ عَنْهُ
اگر به سود است ادامه دهد، و اگر زيانبار است توقف كند
فَإِنَّ اَلْعَامِلَ بِغَيْرِ عِلْمٍ كَالسَّائِرِ عَلَى غَيْرِ طَرِيقٍ
زيرا عمل كنندۀ بدون آگاهى چون رونده‌اى است كه بيراهه مى‌رود
فَلاَ يَزِيدُهُ بُعْدُهُ عَنِ اَلطَّرِيقِ اَلْوَاضِحِ إِلاَّ بُعْداً مِنْ حَاجَتِهِ
پس هر چه شتاب كند از هدفش دورتر مى‌ماند
وَ اَلْعَامِلُ بِالْعِلْمِ كَالسَّائِرِ عَلَى اَلطَّرِيقِ اَلْوَاضِحِ
و عمل كنندۀ از روى آگاهى، چون رونده‌اى بر راه راست است
فَلْيَنْظُرْ نَاظِرٌ أَ سَائِرٌ هُوَ أَمْ رَاجِعٌ
پس بيننده بايد به درستى بنگرد آيا روندۀ راه مستقيم است يا واپس گرا
وَ اِعْلَمْ أَنَّ لِكُلِّ ظَاهِرٍ بَاطِناً عَلَى مِثَالِهِ
و بدان كه هر ظاهرى باطنى متناسب با خود دارد
فَمَا طَابَ ظَاهِرُهُ طَابَ بَاطِنُهُ
آنچه ظاهرش پاكيزه، باطن آن نيز پاك و پاكيزه است
وَ مَا خَبُثَ ظَاهِرُهُ خَبُثَ بَاطِنُهُ
و آنچه ظاهرش پليد، باطن آن نيز پليد است
وَ قَدْ قَالَ اَلرَّسُولُ اَلصَّادِقُ صلى‌الله‌عليه‌وآله إِنَّ اَللَّهَ يُحِبُّ اَلْعَبْدَ وَ يُبْغِضُ عَمَلَهُ وَ يُحِبُّ اَلْعَمَلَ وَ يُبْغِضُ بَدَنَهُ
و پيامبر راستگو صلّى اللّه عليه و آله و سلّم فرمود: همانا خداوند بنده‌اى را دوست دارد امّا كردار او را دشمن، و كردار بنده‌اى را دوست مى‌دارد امّا شخص او را ناخوش
وَ اِعْلَمْ أَنَّ لِكُلِّ عَمَلٍ نَبَاتاً
آگاه باش هر عملى رويشى دارد
وَ كُلُّ نَبَاتٍ لاَ غِنَى بِهِ عَنِ اَلْمَاءِ
و هر روينده‌اى از آب بى‌نياز نيست
وَ اَلْمِيَاهُ مُخْتَلِفَةٌ فَمَا طَابَ سَقْيُهُ طَابَ غَرْسُهُ وَ حَلَتْ ثَمَرَتُهُ وَ مَا خَبُثَ سَقْيُهُ خَبُثَ غَرْسُهُ وَ أَمَرَّتْ ثَمَرَتُهُ
و آب‌ها نيز گوناگون مى‌باشند. پس هر درختى كه آبيارى‌اش به اندازه و نيكو باشد شاخ و برگش نيكو و ميوه‌اش شيرين است. و آنچه آبيارى‌اش پاكيزه نباشد درختش عيب دار و ميوه‌اش تلخ است
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
ضرورت پيروى از امامان دوازده گانه
وَ نَاظِرُ قَلْبِ اَللَّبِيبِ بِهِ يُبْصِرُ أَمَدَهُ
عاقل با چشم دل سر انجام كار را مى‌نگرد
وَ يَعْرِفُ غَوْرَهُ وَ نَجْدَهُ
و پستى و بلندى آن را تشخيص مى‌دهد
دَاعٍ دَعَا وَ رَاعٍ رَعَى
دعوت كنندۀ حق، (پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم) دعوت خويش را به پايان رسانيد، و رهبر امّت به سرپرستى قيام كرد
فَاسْتَجِيبُوا لِلدَّاعِي وَ اِتَّبِعُوا اَلرَّاعِيَ
پس دعوت كنندۀ حق را پاسخ دهيد و از رهبرتان اطاعت كنيد
قَدْ خَاضُوا بِحَارَ اَلْفِتَنِ
گروهى در درياى فتنه‌ها فرو رفته
وَ أَخَذُوا بِالْبِدَعِ دُونَ اَلسُّنَنِ
بدعت را پذيرفته، و سنّت‌هاى پسنديده را ترك كردند
وَ أَرَزَ اَلْمُؤْمِنُونَ
مؤمنان كنارگيرى كرده
وَ نَطَقَ اَلضَّالُّونَ اَلْمُكَذِّبُونَ
و گمراهان و دروغگويان به سخن آمدند
نَحْنُ اَلشِّعَارُ وَ اَلْأَصْحَابُ وَ اَلْخَزَنَةُ وَ اَلْأَبْوَابُ
مردم! ما اهل بيت پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم چونان پيراهن تن او، و ياران راستين او، و خزانه‌داران علوم و معارف وحى، و درهاى ورود به آن معارف، مى‌باشيم
وَ لاَ تُؤْتَى اَلْبُيُوتُ إِلاَّ مِنْ أَبْوَابِهَا فَمَنْ أَتَاهَا مِنْ غَيْرِ أَبْوَابِهَا سُمِّيَ سَارِقاً
كه جز از در، هيچ كس به خانه‌ها وارد نخواهد شد، و هر كس از غير در وارد شود، دزد ناميده مى‌شود
منها فِيهِمْ كَرَائِمُ اَلْقُرْآنِ
مردم! در بارۀ اهل بيت پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم آيات كريمۀ قرآن نازل شد
وَ هُمْ كُنُوزُ اَلرَّحْمَنِ
آنان گنجينه‌هاى علوم خداوند رحمانند
إِنْ نَطَقُوا صَدَقُوا وَ إِنْ صَمَتُوا لَمْ يُسْبَقُوا
اگر سخن گويند، راست گويند، و اگر سكوت كنند بر آنان پيشى نجويند
فَلْيَصْدُقْ رَائِدٌ أَهْلَهُ وَ لْيُحْضِرْ عَقْلَهُ
پس بايد امام و راهنماى مردم به مردم راست بگويد، و راه خرد پيمايد
وَ لْيَكُنْ مِنْ أَبْنَاءِ اَلْآخِرَةِ
و از فرزندان آخرت باشد
فَإِنَّهُ مِنْهَا قَدِمَ وَ إِلَيْهَا يَنْقَلِبُ
كه از آنجا آمده و بدانجا خواهد رفت
فَالنَّاظِرُ بِالْقَلْبِ اَلْعَامِلُ بِالْبَصَرِ
پس آن كه با چشم دل بنگرد، و با ديدۀ درون كار كند
يَكُونُ مُبْتَدَأُ عَمَلِهِ أَنْ يَعْلَمَ أَ عَمَلُهُ عَلَيْهِ أَمْ لَهُ
آغاز كارش آن است كه بينديشد: آيا عمل او به سود او است يا زيان او
فَإِنْ كَانَ لَهُ مَضَى فِيهِ وَ إِنْ كَانَ عَلَيْهِ وَقَفَ عَنْهُ
اگر به سود است ادامه دهد، و اگر زيانبار است توقف كند
فَإِنَّ اَلْعَامِلَ بِغَيْرِ عِلْمٍ كَالسَّائِرِ عَلَى غَيْرِ طَرِيقٍ
زيرا عمل كنندۀ بدون آگاهى چون رونده‌اى است كه بيراهه مى‌رود
فَلاَ يَزِيدُهُ بُعْدُهُ عَنِ اَلطَّرِيقِ اَلْوَاضِحِ إِلاَّ بُعْداً مِنْ حَاجَتِهِ
پس هر چه شتاب كند از هدفش دورتر مى‌ماند
وَ اَلْعَامِلُ بِالْعِلْمِ كَالسَّائِرِ عَلَى اَلطَّرِيقِ اَلْوَاضِحِ
و عمل كنندۀ از روى آگاهى، چون رونده‌اى بر راه راست است
فَلْيَنْظُرْ نَاظِرٌ أَ سَائِرٌ هُوَ أَمْ رَاجِعٌ
پس بيننده بايد به درستى بنگرد آيا روندۀ راه مستقيم است يا واپس گرا
وَ اِعْلَمْ أَنَّ لِكُلِّ ظَاهِرٍ بَاطِناً عَلَى مِثَالِهِ
و بدان كه هر ظاهرى باطنى متناسب با خود دارد
فَمَا طَابَ ظَاهِرُهُ طَابَ بَاطِنُهُ
آنچه ظاهرش پاكيزه، باطن آن نيز پاك و پاكيزه است
وَ مَا خَبُثَ ظَاهِرُهُ خَبُثَ بَاطِنُهُ
و آنچه ظاهرش پليد، باطن آن نيز پليد است
وَ قَدْ قَالَ اَلرَّسُولُ اَلصَّادِقُ صلى‌الله‌عليه‌وآله إِنَّ اَللَّهَ يُحِبُّ اَلْعَبْدَ وَ يُبْغِضُ عَمَلَهُ وَ يُحِبُّ اَلْعَمَلَ وَ يُبْغِضُ بَدَنَهُ
و پيامبر راستگو صلّى اللّه عليه و آله و سلّم فرمود: همانا خداوند بنده‌اى را دوست دارد امّا كردار او را دشمن، و كردار بنده‌اى را دوست مى‌دارد امّا شخص او را ناخوش
وَ اِعْلَمْ أَنَّ لِكُلِّ عَمَلٍ نَبَاتاً
آگاه باش هر عملى رويشى دارد
وَ كُلُّ نَبَاتٍ لاَ غِنَى بِهِ عَنِ اَلْمَاءِ
و هر روينده‌اى از آب بى‌نياز نيست
وَ اَلْمِيَاهُ مُخْتَلِفَةٌ فَمَا طَابَ سَقْيُهُ طَابَ غَرْسُهُ وَ حَلَتْ ثَمَرَتُهُ وَ مَا خَبُثَ سَقْيُهُ خَبُثَ غَرْسُهُ وَ أَمَرَّتْ ثَمَرَتُهُ
و آب‌ها نيز گوناگون مى‌باشند. پس هر درختى كه آبيارى‌اش به اندازه و نيكو باشد شاخ و برگش نيكو و ميوه‌اش شيرين است. و آنچه آبيارى‌اش پاكيزه نباشد درختش عيب دار و ميوه‌اش تلخ است
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:توصیف گمراهان
گوهر بعدی:شگفتیهای آفرینش خفاش
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
