۳۱۰ بار خوانده شده
و من خطبة له عليه‌السلام و فيها ينبّه أمير المؤمنين على فضله و علمه و يبيّن فتنة بني أمية
ويژگى‌هاى علمى و سياسى امام على عليه السّلام
أَمَّا بَعْدَ حَمْدِ اَللَّهِ وَ اَلثَّنَاءِ عَلَيْهِ
پس از حمد و ستايش پروردگار
أَيُّهَا اَلنَّاسُ
اى مردم
فَإِنِّي فَقَأْتُ عَيْنَ اَلْفِتْنَةِ
من بودم كه چشم فتنه را كندم
وَ لَمْ يَكُنْ لِيَجْتَرِئَ عَلَيْهَا أَحَدٌ غَيْرِي
و جز من هيچ كس جرأت چنين كارى را نداشت
بَعْدَ أَنْ مَاجَ غَيْهَبُهَا وَ اِشْتَدَّ كَلَبُهَا
آنگاه كه امواج سياهى‌ها بالا گرفت و به آخرين درجه شدّت خود رسيد
فَاسْأَلُونِي قَبْلَ أَنْ تَفْقِدُونِي
پس از من بپرسيد پيش از آن كه مرا نيابيد
فَوَ الَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ لاَ تَسْأَلُونِي عَنْ شَيْءٍ فِيمَا بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَ اَلسَّاعَةِ
سوگند به خدايى كه جانم در دست اوست، نمى‌پرسيد از چيزى كه ميان شما تا روز قيامت مى‌گذرد
وَ لاَ عَنْ فِئَةٍ تَهْدِي مِائَةً وَ تُضِلُّ مِائَةً إِلاَّ أَنْبَأْتُكُمْ بِنَاعِقِهَا
و نه از گروهى كه صد نفر را هدايت يا گمراه مى‌سازد، جز آن كه شما را آگاه مى‌سازم و پاسخ مى‌دهم . و از آن كه مردم را بدان مى‌خواند
وَ قَائِدِهَا وَ سَائِقِهَا
و آن كه رهبريشان مى‌كند و آن كه آنان را مى‌راند
وَ مُنَاخِ رِكَابِهَا وَ مَحَطِّ رِحَالِهَا
و آنجا كه فرود مى‌آيند و آنجا كه بار گشايند
وَ مَنْ يُقْتَلُ مِنْ أَهْلِهَا قَتْلاً
و آن كه از آنها كشته شود
وَ مَنْ يَمُوتُ مِنْهُمْ مَوْتاً
و آن كه بميرد، خبر مى‌دهم
وَ لَوْ قَدْ فَقَدْتُمُونِي وَ نَزَلَتْ بِكُمْ كَرَائِهُ اَلْأُمُورِ وَ حَوَازِبُ اَلْخُطُوبِ
آن روز كه مرا از دست داديد، و نگرانى‌ها و مشكلات بر شما باريدن گرفت
لَأَطْرَقَ كَثِيرٌ مِنَ اَلسَّائِلِينَ
و بسيارى از پرسش كنندگان به حيرت فرو رفته مى‌گويند سر انجام چه خواهد شد
وَ فَشِلَ كَثِيرٌ مِنَ اَلْمَسْئُولِينَ
كه گروه بسيارى از پرسش شوندگان از پاسخ دادن فرو مانند
وَ ذَلِكَ إِذَا قَلَّصَتْ حَرْبُكُمْ
اين حوادث هنگامى رخ نشان مى‌دهد كه جنگ در ميان شما طولانى شود
وَ شَمَّرَتْ عَنْ سَاقٍ
وَ ضَاقَتِ اَلدُّنْيَا عَلَيْكُمْ ضِيقاً
و دنيا چنان بر شما تنگ گردد كه
تَسْتَطِيلُونَ مَعَهُ أَيَّامَ اَلْبَلاَءِ عَلَيْكُمْ
ايّام بلا را طولانى پنداريد
حَتَّى يَفْتَحَ اَللَّهُ لِبَقِيَّةِ اَلْأَبْرَارِ مِنْكُمْ
تا روزى كه خداوند پرچم فتح و پيروزى را براى باقى ماندۀ نيكان شما به اهتزاز در آورد (زمان ظهور حضرت حجّت عجل اللّه تعالى فرجه الشريف)
إِنَّ اَلْفِتَنَ إِذَا أَقْبَلَتْ شَبَّهَتْ
فتنه‌ها آنگاه كه روى آورند با حق شباهت دارند
وَ إِذَا أَدْبَرَتْ نَبَّهَتْ
و چون پشت كنند حقيقت چنانكه هست، نشان داده مى‌شود
يُنْكَرْنَ مُقْبِلاَتٍ
فتنه‌ها چون مى‌آيند شناخته نمى‌شوند
وَ يُعْرَفْنَ مُدْبِرَاتٍ
و چون مى‌گذرند، شناخته مى‌شوند
يَحُمْنَ حَوْمَ اَلرِّيَاحِ
فتنه‌ها چون گرد بادها مى‌چرخند
يُصِبْنَ بَلَداً وَ يُخْطِئْنَ بَلَداً
از همه جا عبور مى‌كنند، در بعضى از شهرها حادثه مى‌آفرينند و از برخى شهرها مى‌گذرند
أَلاَ وَ إِنَّ أَخْوَفَ اَلْفِتَنِ عِنْدِي عَلَيْكُمْ فِتْنَةُ بَنِي أُمَيَّةَ
آگاه باشيد! همانا ترسناكترين فتنه‌ها در نظر من، فتنۀ بنى اميّه بر شما است
فَإِنَّهَا فِتْنَةٌ عَمْيَاءُ مُظْلِمَةٌ عَمَّتْ خُطَّتُهَا
فتنه‌اى كور و ظلمانى كه سلطه‌اش همه جا را فرا گرفته
وَ خَصَّتْ بَلِيَّتُهَا
و بلاى آن دامنگير نيكوكاران است
وَ أَصَابَ اَلْبَلاَءُ مَنْ أَبْصَرَ فِيهَا
هر كس آن فتنه‌ها را بشناسد نگرانى و سختى آن دامنگيرش گردد
وَ أَخْطَأَ اَلْبَلاَءُ مَنْ عَمِيَ عَنْهَا
و هر كس كه فتنه‌ها را نشناسد، حادثه‌اى براى او رخ نخواهد داد
وَ اَيْمُ اَللَّهِ لَتَجِدُنَّ بَنِي أُمَيَّةَ لَكُمْ أَرْبَابَ سُوءٍ بَعْدِي
به خدا سوگند بنى اميّه بعد از من براى شما زمامداران بدى خواهند بود
كَالنَّابِ اَلضَّرُوسِ تَعْذِمُ بِفِيهَا
آنان چونان شتر سركشى كه دست به زمين كوبد و لگد زند و با دندان گاز گيرد
وَ تَخْبِطُ بِيَدِهَا
وَ تَزْبِنُ بِرِجْلِهَا
وَ تَمْنَعُ دَرَّهَا
و از دوشيدن شير امتناع ورزد
لاَ يَزَالُونَ بِكُمْ حَتَّى لاَ يَتْرُكُوا مِنْكُمْ إِلاَّ نَافِعاً لَهُمْ
با شما چنين برخوردارى دارند، و از شما كسى باقى نگذارند، جز آن كس كه براى آنها سودمند باشد
أَوْ غَيْرَ ضَائِرٍ بِهِمْ
يا آزارى بدانها نرساند
وَ لاَ يَزَالُ بَلاَؤُهُمْ عَنْكُمْ حَتَّى لاَ يَكُونَ اِنْتِصَارُ أَحَدِكُمْ مِنْهُمْ إِلاَّ كَانْتِصَارِ اَلْعَبْدِ مِنْ رَبِّهِ
و بلاى فرزندان بنى اميّه، بر شما طولانى خواهد ماند چندان كه يارى خواستن شما از ايشان چون يارى خواستن بنده باشد از مولاى خويش
وَ اَلصَّاحِبِ مِنْ مُسْتَصْحِبِهِ
يا تسليم شده از پيشواى خود
تَرِدُ عَلَيْكُمْ فِتْنَتُهُمْ شَوْهَاءَ مَخْشِيَّةً
فتنه‌هاى بنى اميّه پياپى با چهره‌اى زشت و ترس آور
وَ قِطَعاً جَاهِلِيَّةً
و ظلمتى با تاريكى عصر جاهليّت، بر شما فرود مى‌آيد
لَيْسَ فِيهَا مَنَارُ هُدًى
نه نور هدايتى در آن پيدا
وَ لاَ عَلَمٌ يُرَى
و نه پرچم نجاتى در آن روزگاران بچشم مى‌خورد
نَحْنُ أَهْلَ اَلْبَيْتِ مِنْهَا بِمَنْجَاةٍ
ما اهل بيت پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم از آن فتنه‌ها در امانيم
وَ لَسْنَا فِيهَا بِدُعَاةٍ
و مردم را بدان نمى‌خوانيم
ثُمَّ يُفَرِّجُهَا اَللَّهُ عَنْكُمْ كَتَفْرِيجِ اَلْأَدِيمِ
سپس خدا فتنه‌هاى بنى اميّه را نابود، و از شما جدا خواهد ساخت مانند جدا شدن پوست از گوشت، كه با دست قصّابى انجام پذيرد
بِمَنْ يَسُومُهُمْ خَسْفاً وَ يَسُوقُهُمْ عُنْفاً
خدا با دست افرادى، خوارى و ذلّت را به فرزندان اميّه مى‌چشاند كه به سختى آنها را كنار مى‌زنند
وَ يَسْقِيهِمْ بِكَأْسٍ مُصَبَّرَةٍ لاَ يُعْطِيهِمْ إِلاَّ اَلسَّيْفَ
و جام تلخ بلا و ناراحتى و مصيبت را در كامشان مى‌ريزند، و جز شمشير چيزى به آنها نمى‌دهند
وَ لاَ يُحْلِسُهُمْ إِلاَّ اَلْخَوْفَ
و جز لباس ترس بر آنها نپوشانند
فَعِنْدَ ذَلِكَ تَوَدُّ قُرَيْشٌ بِالدُّنْيَا وَ مَا فِيهَا لَوْ يَرَوْنَنِي مَقَاماً وَاحِداً
در آن هنگام، قريش دوست دارد آنچه در دنياست بدهد تا يك بار مرا بنگرد
وَ لَوْ قَدْرَ جَزْرِ جَزُورٍ
گر چه لحظۀ كوتاهى (به اندازۀ كشتن شترى) باشد
لِأَقْبَلَ مِنْهُمْ مَا أَطْلُبُ اَلْيَوْمَ بَعْضَهُ فَلاَ يُعْطُونِيهِ
تا با اصرار چيزى را بپذيرم كه امروز پاره‌اى از آن را مى‌خواهم نمى‌دهند
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
ويژگى‌هاى علمى و سياسى امام على عليه السّلام
أَمَّا بَعْدَ حَمْدِ اَللَّهِ وَ اَلثَّنَاءِ عَلَيْهِ
پس از حمد و ستايش پروردگار
أَيُّهَا اَلنَّاسُ
اى مردم
فَإِنِّي فَقَأْتُ عَيْنَ اَلْفِتْنَةِ
من بودم كه چشم فتنه را كندم
وَ لَمْ يَكُنْ لِيَجْتَرِئَ عَلَيْهَا أَحَدٌ غَيْرِي
و جز من هيچ كس جرأت چنين كارى را نداشت
بَعْدَ أَنْ مَاجَ غَيْهَبُهَا وَ اِشْتَدَّ كَلَبُهَا
آنگاه كه امواج سياهى‌ها بالا گرفت و به آخرين درجه شدّت خود رسيد
فَاسْأَلُونِي قَبْلَ أَنْ تَفْقِدُونِي
پس از من بپرسيد پيش از آن كه مرا نيابيد
فَوَ الَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ لاَ تَسْأَلُونِي عَنْ شَيْءٍ فِيمَا بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَ اَلسَّاعَةِ
سوگند به خدايى كه جانم در دست اوست، نمى‌پرسيد از چيزى كه ميان شما تا روز قيامت مى‌گذرد
وَ لاَ عَنْ فِئَةٍ تَهْدِي مِائَةً وَ تُضِلُّ مِائَةً إِلاَّ أَنْبَأْتُكُمْ بِنَاعِقِهَا
و نه از گروهى كه صد نفر را هدايت يا گمراه مى‌سازد، جز آن كه شما را آگاه مى‌سازم و پاسخ مى‌دهم . و از آن كه مردم را بدان مى‌خواند
وَ قَائِدِهَا وَ سَائِقِهَا
و آن كه رهبريشان مى‌كند و آن كه آنان را مى‌راند
وَ مُنَاخِ رِكَابِهَا وَ مَحَطِّ رِحَالِهَا
و آنجا كه فرود مى‌آيند و آنجا كه بار گشايند
وَ مَنْ يُقْتَلُ مِنْ أَهْلِهَا قَتْلاً
و آن كه از آنها كشته شود
وَ مَنْ يَمُوتُ مِنْهُمْ مَوْتاً
و آن كه بميرد، خبر مى‌دهم
وَ لَوْ قَدْ فَقَدْتُمُونِي وَ نَزَلَتْ بِكُمْ كَرَائِهُ اَلْأُمُورِ وَ حَوَازِبُ اَلْخُطُوبِ
آن روز كه مرا از دست داديد، و نگرانى‌ها و مشكلات بر شما باريدن گرفت
لَأَطْرَقَ كَثِيرٌ مِنَ اَلسَّائِلِينَ
و بسيارى از پرسش كنندگان به حيرت فرو رفته مى‌گويند سر انجام چه خواهد شد
وَ فَشِلَ كَثِيرٌ مِنَ اَلْمَسْئُولِينَ
كه گروه بسيارى از پرسش شوندگان از پاسخ دادن فرو مانند
وَ ذَلِكَ إِذَا قَلَّصَتْ حَرْبُكُمْ
اين حوادث هنگامى رخ نشان مى‌دهد كه جنگ در ميان شما طولانى شود
وَ شَمَّرَتْ عَنْ سَاقٍ
وَ ضَاقَتِ اَلدُّنْيَا عَلَيْكُمْ ضِيقاً
و دنيا چنان بر شما تنگ گردد كه
تَسْتَطِيلُونَ مَعَهُ أَيَّامَ اَلْبَلاَءِ عَلَيْكُمْ
ايّام بلا را طولانى پنداريد
حَتَّى يَفْتَحَ اَللَّهُ لِبَقِيَّةِ اَلْأَبْرَارِ مِنْكُمْ
تا روزى كه خداوند پرچم فتح و پيروزى را براى باقى ماندۀ نيكان شما به اهتزاز در آورد (زمان ظهور حضرت حجّت عجل اللّه تعالى فرجه الشريف)
إِنَّ اَلْفِتَنَ إِذَا أَقْبَلَتْ شَبَّهَتْ
فتنه‌ها آنگاه كه روى آورند با حق شباهت دارند
وَ إِذَا أَدْبَرَتْ نَبَّهَتْ
و چون پشت كنند حقيقت چنانكه هست، نشان داده مى‌شود
يُنْكَرْنَ مُقْبِلاَتٍ
فتنه‌ها چون مى‌آيند شناخته نمى‌شوند
وَ يُعْرَفْنَ مُدْبِرَاتٍ
و چون مى‌گذرند، شناخته مى‌شوند
يَحُمْنَ حَوْمَ اَلرِّيَاحِ
فتنه‌ها چون گرد بادها مى‌چرخند
يُصِبْنَ بَلَداً وَ يُخْطِئْنَ بَلَداً
از همه جا عبور مى‌كنند، در بعضى از شهرها حادثه مى‌آفرينند و از برخى شهرها مى‌گذرند
أَلاَ وَ إِنَّ أَخْوَفَ اَلْفِتَنِ عِنْدِي عَلَيْكُمْ فِتْنَةُ بَنِي أُمَيَّةَ
آگاه باشيد! همانا ترسناكترين فتنه‌ها در نظر من، فتنۀ بنى اميّه بر شما است
فَإِنَّهَا فِتْنَةٌ عَمْيَاءُ مُظْلِمَةٌ عَمَّتْ خُطَّتُهَا
فتنه‌اى كور و ظلمانى كه سلطه‌اش همه جا را فرا گرفته
وَ خَصَّتْ بَلِيَّتُهَا
و بلاى آن دامنگير نيكوكاران است
وَ أَصَابَ اَلْبَلاَءُ مَنْ أَبْصَرَ فِيهَا
هر كس آن فتنه‌ها را بشناسد نگرانى و سختى آن دامنگيرش گردد
وَ أَخْطَأَ اَلْبَلاَءُ مَنْ عَمِيَ عَنْهَا
و هر كس كه فتنه‌ها را نشناسد، حادثه‌اى براى او رخ نخواهد داد
وَ اَيْمُ اَللَّهِ لَتَجِدُنَّ بَنِي أُمَيَّةَ لَكُمْ أَرْبَابَ سُوءٍ بَعْدِي
به خدا سوگند بنى اميّه بعد از من براى شما زمامداران بدى خواهند بود
كَالنَّابِ اَلضَّرُوسِ تَعْذِمُ بِفِيهَا
آنان چونان شتر سركشى كه دست به زمين كوبد و لگد زند و با دندان گاز گيرد
وَ تَخْبِطُ بِيَدِهَا
وَ تَزْبِنُ بِرِجْلِهَا
وَ تَمْنَعُ دَرَّهَا
و از دوشيدن شير امتناع ورزد
لاَ يَزَالُونَ بِكُمْ حَتَّى لاَ يَتْرُكُوا مِنْكُمْ إِلاَّ نَافِعاً لَهُمْ
با شما چنين برخوردارى دارند، و از شما كسى باقى نگذارند، جز آن كس كه براى آنها سودمند باشد
أَوْ غَيْرَ ضَائِرٍ بِهِمْ
يا آزارى بدانها نرساند
وَ لاَ يَزَالُ بَلاَؤُهُمْ عَنْكُمْ حَتَّى لاَ يَكُونَ اِنْتِصَارُ أَحَدِكُمْ مِنْهُمْ إِلاَّ كَانْتِصَارِ اَلْعَبْدِ مِنْ رَبِّهِ
و بلاى فرزندان بنى اميّه، بر شما طولانى خواهد ماند چندان كه يارى خواستن شما از ايشان چون يارى خواستن بنده باشد از مولاى خويش
وَ اَلصَّاحِبِ مِنْ مُسْتَصْحِبِهِ
يا تسليم شده از پيشواى خود
تَرِدُ عَلَيْكُمْ فِتْنَتُهُمْ شَوْهَاءَ مَخْشِيَّةً
فتنه‌هاى بنى اميّه پياپى با چهره‌اى زشت و ترس آور
وَ قِطَعاً جَاهِلِيَّةً
و ظلمتى با تاريكى عصر جاهليّت، بر شما فرود مى‌آيد
لَيْسَ فِيهَا مَنَارُ هُدًى
نه نور هدايتى در آن پيدا
وَ لاَ عَلَمٌ يُرَى
و نه پرچم نجاتى در آن روزگاران بچشم مى‌خورد
نَحْنُ أَهْلَ اَلْبَيْتِ مِنْهَا بِمَنْجَاةٍ
ما اهل بيت پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم از آن فتنه‌ها در امانيم
وَ لَسْنَا فِيهَا بِدُعَاةٍ
و مردم را بدان نمى‌خوانيم
ثُمَّ يُفَرِّجُهَا اَللَّهُ عَنْكُمْ كَتَفْرِيجِ اَلْأَدِيمِ
سپس خدا فتنه‌هاى بنى اميّه را نابود، و از شما جدا خواهد ساخت مانند جدا شدن پوست از گوشت، كه با دست قصّابى انجام پذيرد
بِمَنْ يَسُومُهُمْ خَسْفاً وَ يَسُوقُهُمْ عُنْفاً
خدا با دست افرادى، خوارى و ذلّت را به فرزندان اميّه مى‌چشاند كه به سختى آنها را كنار مى‌زنند
وَ يَسْقِيهِمْ بِكَأْسٍ مُصَبَّرَةٍ لاَ يُعْطِيهِمْ إِلاَّ اَلسَّيْفَ
و جام تلخ بلا و ناراحتى و مصيبت را در كامشان مى‌ريزند، و جز شمشير چيزى به آنها نمى‌دهند
وَ لاَ يُحْلِسُهُمْ إِلاَّ اَلْخَوْفَ
و جز لباس ترس بر آنها نپوشانند
فَعِنْدَ ذَلِكَ تَوَدُّ قُرَيْشٌ بِالدُّنْيَا وَ مَا فِيهَا لَوْ يَرَوْنَنِي مَقَاماً وَاحِداً
در آن هنگام، قريش دوست دارد آنچه در دنياست بدهد تا يك بار مرا بنگرد
وَ لَوْ قَدْرَ جَزْرِ جَزُورٍ
گر چه لحظۀ كوتاهى (به اندازۀ كشتن شترى) باشد
لِأَقْبَلَ مِنْهُمْ مَا أَطْلُبُ اَلْيَوْمَ بَعْضَهُ فَلاَ يُعْطُونِيهِ
تا با اصرار چيزى را بپذيرم كه امروز پاره‌اى از آن را مى‌خواهم نمى‌دهند
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:علل نپذيرفتن خلافت
گوهر بعدی:توصیف خداوند متعال
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
