و من خطبة له عليه‌السلام في الحث على العمل الصالح
صفات بندۀ پرهيزكار

رَحِمَ اَللَّهُ اِمْرَأً سَمِعَ حُكْماً فَوَعَى
خدا رحمت كند كسى را كه چون سخن حكيمانه بشنود، خوب فرا گيرد

وَ دُعِيَ إِلَى رَشَادٍ فَدَنَا
و چون هدايت شود بپذيرد

وَ أَخَذَ بِحُجْزَةِ هَادٍ فَنَجَا
دست به دامن هدايت كننده زند و نجات يابد

رَاقَبَ رَبَّهُ
مراقب خويش در برابر پروردگار باشد

وَ خَافَ ذَنْبَهُ
از گناهان خود بترسد

قَدَّمَ خَالِصاً
خالصانه گام بردارد

وَ عَمِلَ صَالِحاً
عمل نيكو انجام دهد

اِكْتَسَبَ مَذْخُوراً
ذخيره‌اى براى آخرت فراهم آورد

وَ اِجْتَنَبَ مَحْذُوراً
و از گناه بپرهيزد

وَ رَمَى غَرَضاً
همواره اغراض دنيايى را از سر دور كند

وَ أَحْرَزَ عِوَضاً
و درجات آخرت به دست آورد

كَابَرَ هَوَاهُ
با خواسته‌هاى دل مبارزه كند

وَ كَذَّبَ مُنَاهُ
آرزوهاى دروغين را طرد

جَعَلَ اَلصَّبْرَ مَطِيَّةَ نَجَاتِهِ
و استقامت را مركب نجات خود قرار دهد

وَ اَلتَّقْوَى عُدَّةَ وَفَاتِهِ
و تقوا را زاد و توشه روز مردن گرداند

رَكِبَ اَلطَّرِيقَةَ اَلْغَرَّاءَ
در راه روشن هدايت قدم بگذارد

وَ لَزِمَ اَلْمَحَجَّةَ اَلْبَيْضَاءَ
و از راه روشن هدايت فاصله نگيرد

اِغْتَنَمَ اَلْمَهَلَ
چند روز زندگى دنيا را غنيمت شمارد

وَ بَادَرَ اَلْأَجَلَ
و پيش از آن كه مرگ او فرا رسد خود را آماده سازد

وَ تَزَوَّدَ مِنَ اَلْعَمَلِ
و از اعمال نيكو، توشه آخرت برگيرد