و من خطبة له عليه‌السلام في تخويف أهل النهروان
(براى هشدار و نصيحت خوارج نهروان و تذكّر اشتباهات آنان در ماه صفر سال 38 هجرى فرمود)

فَأَنَا نَذِيرٌ لَكُمْ أَنْ تُصْبِحُوا صَرْعَى بِأَثْنَاءِ هَذَا اَلنَّهَرِ وَ بِأَهْضَامِ هَذَا اَلْغَائِطِ
شما را از آن مى‌ترسانم! مبادا صبح كنيد در حالى كه جنازه‌هاى شما در اطراف رود نهروان و زمين‌هاى پست و بلند آن افتاده باشد،

عَلَى غَيْرِ بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ
بدون آن كه برهان روشنى از پروردگار،

وَ لاَ سُلْطَانٍ مُبِينٍ مَعَكُمْ
و حجّت و دليل قاطعى داشته باشيد.

قَدْ طَوَّحَتْ بِكُمُ اَلدَّارُ
از خانه‌ها آواره گشته

وَ اِحْتَبَلَكُمُ اَلْمِقْدَارُ
و به دام قضا گرفتار شده باشيد.

وَ قَدْ كُنْتُ نَهَيْتُكُمْ عَنْ هَذِهِ اَلْحُكُومَةِ
من شما را از اين حكميّت نهى كردم

فَأَبَيْتُمْ عَلَيَّ إِبَاءَ اَلْمُنَابِذِينَ
ولى با سر سختى مخالفت كرديد،

حَتَّى صَرَفْتُ رَأْيِي إِلَى هَوَاكُمْ
تا به دلخواه شما كشانده شدم.

وَ أَنْتُمْ مَعَاشِرُ أَخِفَّاءُ اَلْهَامِ
شما اى بى‌خردان، و بى‌خردان،

سُفَهَاءُ اَلْأَحْلاَمِ

وَ لَمْ آتِ لاَ أَبَا لَكُمْ بُجْراً
اى ناكسان و بى‌پدران، من كه اين فاجعه را به بار نياوردم

وَ لاَ أَرَدْتُ لَكُمْ ضُرّاً
و هرگز زيان شما را نخواستم!.