نسخه قدیم سایت همچنان از پیوند زیر پیشکش می شود:
نسخه قدیم سایت گوهر
دو دل شوم چو به زلفش مرا نگاه افتد
چو رهروی که رهش بر سر دو راه افتد
فروتنی است برازنده از سرافرازان
که خوشنماست شکستی که بر کلاه افتد
صائب تبریزی
افشین بصیری توتکابنی نوشته است:
نامم همین بس که دبیر ادبیّات عاشق ورزش و شعر و علوم سیاسی خوب هست بلا می سر
تا بگفتیم ز این و ز ان جهان است انچه رفت عمرمان
خوبست بگذریم ازین و ازان انچه ارزش دارد عمرست جان
هرچند مفلسم بپذيرم عقیق خرد!
شهیر گمنام
حق میدهد ندا که به ما ره دراز نیست
از "مال" لام بفکن و باقی شناس "ما"
کاش قلبم درد پنهانی نداشت ، در دیاری که در آن نیست کسی یار کسی ، یارب ایکاش نیفتد به کسی کار کسی